Επί ποδός πολέμου για τα κλειστά επαγγέλματα

Μετά τους ιδιοκτήτες οχημάτων δημόσιας χρήσης οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι, οι μηχανικοί και οι φαρμακοποιοί αρνούνται να παραδώσουν τα κλειδιά

ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΡΟΥΣΑΛΗ, ΕΛΕΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΗ | Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Η ώρα έφτασε. Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το οποίο εξαγγέλθηκε από πολλές κυβερνήσεις αλλά ουδέποτε πραγματοποιήθηκε, βρίσκεται προ των πυλών της οικονομίας, ελέω τρόικας. Στο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους πιστωτές της αναφέρονται αρκετές περιπτώσεις επαγγελματικών ομάδων όπου οι περιορισμοί του νομοθέτη αποτρέπουν τον υγιή ανταγωνισμό. Σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας απαγορεύσεις μετακίνησης και προβολής, αλλά και οι νομικά καθοριζόμενες ελάχιστες αμοιβές, θα πρέπει να επανεξεταστούν
υπό το πρίσμα ενός νέου θεσμικού πλαισίου, το οποίο η κυβέρνηση καλείται να διαμορφώσει ως το τέλος του χρόνου. Ως εκ τούτου μια σειρά από επαγγελματικούς κλάδους είναι... επί ποδός πολέμου εκφράζοντας την πλήρη αντίθεσή της στο άνοιγμα των επαγγελμάτων. Μετά τους ιδιοκτήτες οχημάτων δημόσιας χρήσης οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι, οι μηχανικοί και οι φαρμακοποιοί υποστηρίζουν ότι το επάγγελμά τους δεν θα έπρεπε να θεωρείται κλειστό και ότι το άνοιγμα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στα οικονομικά τους όσο και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Μάλιστα θεωρούν ότι η απελευθέρωση θα έχει ως συνέπεια ακόμη και την απώλεια εσόδων για το κράτος.

Το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) έχει προτείνει εδώ και περίπου έναν χρόνο το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Σύμφωνα με στελέχη του ιδρύματος «κατώτατες ή συνιστώμενες τιμές, προκαθορισμένα ποσοστά κέρδους, συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, περιορισμοί στον ελλιμενισμό κρουαζιερόπλοιων, προϋποθέσεις έκδοσης αδειών κ.λπ. δρουν ενάντια στη μεγιστοποίηση του ανταγωνισμού». «Επιπλέονπροσθέτουν κόστη στην παροχή υπηρεσιών, με αποτέλεσμα τη διατήρηση των τιμών σε υψηλά επίπεδα» λένε. «Αθροιστικάη απελευθέρωση των επαγγελμάτων υπολογίζεται ότι μπορεί να αποδώσει αύξηση του ΑΕΠ κατά 10%, ως αποτέλεσμα του μεγαλύτερου ανταγωνισμού που θα προκύψει» αναφέρει ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ κ. Ι. Στουρνάρας. Παράλληλα, όπως εξηγεί, εκτιμάται ότι με τη σημερινή κατάσταση τα ποσοστά κέρδους που επιφέρουν οι περιορισμοί του κράτους σε διάφορα επαγγέλματα είναι κατά 15% υψηλότερα σε σχέση με όλη την υπόλοιπη ευρωζώνη. «Κάπως έτσι μπορεί να εξηγήσει κανείς γιατί η Ελλάδα είναι από τις πιο ακριβές χώρες της Ευρώπης... Αν αρθούν οι περιορισμοί και το ποσοστό κέρδους πέσει στον μέσο όρο της ευρωζώνης, τα οφέλη ως προς την αύξηση του ΑΕΠ θα είναι ακόμη σημαντικότερα» καταλήγει. Πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ κατέδειξε ότι μόνο με την απελευθέρωση των οδικών μεταφορών ο πληθωρισμός θα υποχωρούσε κατά 0,2-0,3 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως, η απασχόληση θα ενισχυόταν ως και 4% και τα κόμιστρα θα μειώνονταν ως και 2,5% κάθε χρόνο. Στοιχεία της Κομισιόν αναφέρουν, εξάλλου, ότι οι περιορισμοί που ισχύουν σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό κάθε νοικοκυριού με 1.000 ευρώ τον χρόνο.

...

ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ

Η απελευθέρωση εξυπηρετεί τις «αλυσίδες»

«Αυτοί που θέλουν το άνοιγμα του φαρμακευτικού επαγγέλματος εξυπηρετούν συμφέροντα αλυσίδων, που σε όσα κράτη δημιουργήθηκανυπήρξαν άμεσα τεράστια προβλήματα στη χορήγηση των φαρμάκων, αφού οι αλυσίδες είχαν την παραγωγή, το χονδρεμπόριο και το λιανεμπόριο στην κατοχή τους». Τα παραπάνω δηλώνει προς «Το Βήμα» ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Κ. Λουράντος, ο οποίος επισημαίνει ότι η δημιουργία κολοσσών στον χώρο της λιανικής διανομής του φαρμάκου δημιουργεί μονοπωλιακά φαινόμενα, στα οποία ο πολίτης και το ασφαλιστικό σύστημα είναι κυριολεκτικά ανυπεράσπιστοι. Σύμφωνα με τον κ. Λουράντο γεωγραφικά και πληθυσμιακά κριτήρια ισχύουν σε όλη την Ευρώπη για τη λειτουργία των φαρμακείων. Αναφέρει δε πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (01/06/2010), η οποία έκρινε ότι κανένα άλλο μέτρο δεν εξασφαλίζει την καθολική πρόσβαση των πολιτών στο φαρμακείο. «Τα κριτήρια ίδρυσης είναι αυτά που εξασφαλίζουν φαρμακεία στα νησιά, στις απομακρυσμένες περιοχές και στις γειτονιές χωρίς εμπορικό ενδιαφέρον.Εάν καταργηθούν ειδικά για την Ελλάδα τα κριτήρια αυτά, τότε θα στερηθούν τις υπηρεσίες των φαρμακείων οι ανωτέρω περιοχές, αφού θα συσσωρευτούν όλα τα φαρμακεία στις μεγάλες πόλεις και στα κέντρα παραγωγής συνταγών» σημειώνει. Επίσης αναφέρει απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σύμφωνα με την οποία οι υπηρεσίες Υγείας, όπως τα φαρμακεία, έχουν εξαιρεθεί της Συνθήκης του Μπολκεστάιν. «Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (19/05/2009) έκρινε συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο την απαγόρευση που ισχύει σε όλη την ευρωζώνη για απαγόρευση ιδιοκτησίας φαρμακείου από Ανώνυμες Εταιρείες. Η απόφαση αυτήορίζει ότι για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος η διαχείριση φαρμακείων δίδεται αποκλειστικά σε πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού» σημειώνει. Ο κ. Λουράντος επισημαίνει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα με τα περισσότερα φαρμακεία. Στη Σουηδία αναλογούν πέντε φαρμακεία σε 100.000 κατοίκους, στη Δανία επτά, στην Ολλανδία 18, στη Γερμανία 21, στο Βέλγιο 45 και στην Ελλάδα 96.

Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι των «φαρμακοποιών χωρίς φαρμακείο» (σ.σ.: μια ομάδα φαρμακοποιών οι οποίοι δεν διαθέτουν δικό τους φαρμακείο) διαχωρίζουν τη θέση τους από τους συναδέλφους τους «ιδιοκτήτες» και τάσσονται υπέρ της απελευθέρωσης του επαγγέλματος. «Πιστεύουμε στον ελεύθερο ανταγωνισμό, θεωρούμε ότι θα βοηθήσει την οικονομία του κράτους, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ,και θα δώσει δουλειά σε χιλιάδες ανέργους» τονίζουν σημειώνοντας ότι οι έλληνες φαρμακοποιοί οι οποίοι δεν διαθέτουν δικό τους φαρμακείο ανέρχονται σε 3.000. «Το επάγγελμα είναι κλειστό, γιατί κανείς δεν μπορεί να ανοίξει σε κανένα αστικό κέντρο και αναγκάζεται να μεταναστεύει σε χωριά των 300 κατοίκων,όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη να εργαστεί,έστω και με αντίξοες συνθήκες, με μικρούς, ελάχιστους τζίρους, για να αφήνει στα αστικά κέντρα ελεύθερο το πεδίο για περαιτέρω πλουτισμό, φαρμακείωνπου πλέον λειτουργούν με τη λογική του μονοπωλίου» καταγγέλλουν.

Οι εκπρόσωποι της εν λόγω ομάδας φαρμακοποιών διευκρινίζουν ότι νέο φαρμακείο σε αστική περιοχή μπορεί να λειτουργήσει μόνο με την αγορά άδειας, από υπό σύνταξη φαρμακοποιό. Σήμερα για την άδεια και το εμπόρευμα πρέπει ένας νέος φαρμακοποιός να καταβάλει στον συνάδελφό του που συνταξιοδοτείται από 250.000 ως 500.000 ευρώ. «Αν απελευθερωθεί το επάγγελμα δεν θα χρειάζονται για όλα αυτά περισσότερα από 70.000 ευρώ» τονίζουν. Σημειώνουν τέλος ότι τα παιδιά των φαρμακοποιών «μπορούν να κληρονομήσουν την άδεια του φαρμακείου του γονέα,ενώ τα παιδιά άλλων επαγγελματιών δεν έχουν αυτό το δικαίωμα».


H Ζέτα μιλάει και στο Βήμα τώρα...