Έκθεση του ΙΟΒΕ για τις φαρμακευτικές δαπάνες

9/5/2010
17:33
Απόλυτη ανάγκη για τη χώρα μας η μηχανοργάνωση του συστήματος φαρμακευτικής δαπάνης, όπως προκύπτει από τα συμπεράσματα έρευνας που πραγματοποίησε το Ιδρύμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και παρουσιάστηκε σε εκδήλωση της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών και της Novartis Hellas με θέμα ΄΄Πολιτικές και Οικονομία της Υγείας΄΄.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για τη σχετική κατά κεφαλή δαπάνη υγείας και τις σχετικές τιμές υγείας, το 2007 εμφανίζεται διόγκωση δαπανών στη χώρα μας (με το μέσο όρο του ευρωπαϊκού δείκτη να ορίζεται στο 100 στην Ελλάδα ο σχετικός δείκτης εμφανίζεται στο 125) και κύρια αιτία της διόγκωσης των δαπανών υγείας αποτελεί η υπερκατανάλωση των υπηρεσιών και όχι η τιμή τους. Ως αιτίες της αύξησης της δαπάνης υγείας αναφέρονται οι εξής:

- κοινωνικοοικονομικοί και δημογραφικοί παράγοντες, όπως η αλλαγή της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού -γήρανση του πληθυσμού - λόγω αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης και αυξηση του αριθμού των μεταναστών,

- οι εξελίξεις στην ιατρική τεχνολογία και τη βιοτεχνολογία,

- τα ακριβότερα νέα φάρμακα που ενσωματώνουν υψηλότερες δαπάνες και ανάπτυξης αλλά, κυρίως, οι σπατάλες του συστήματος υγείας.

Όπως ανέφερε στην ομιλία του ο γενικός διευθυντή του ΙΟΒΕ Γ. Στουρνάρας, παρουσιάζοντας την έρευνα που υπογράφουν για το Παρατηρητήριο Οικονομικών της Υγείας του ΙΟΒΕ οι Ε. Βίτσου και Ε. Πάλακα, οι σπατάλες του συστήματος υγείας αποδίδονται στην:

- ανυπαρξία ελέγχου καθώς δεν υπάρχει ακριβής μέτρηση, έλεγχος και αξιολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών,

- έλλειψη μηχανοργάνωσης στο σύνολο του συστήματος υγείας που δυσχεραίνει τον έλεγχο των δαπανών, καθώς δεν υπάρχει ακριβής καταγραφή του όγκου της κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών υγείας,

- έλλειψη, μέχρι σήμερα, συστήματος αποζημίωσης με εφαρμογή κριτηρίων οικονομικής αποτελεσματικότητας,

- υπερτιμολόγηση ιατρικών εξετάσεων, ιατρικών συσκευών και ειδικών υλικών ( βηματοδότες, τεχνητές κεφαλές κλπ)

- έλλειψη ελέγχου στην αλυσίδα διακίνησης φαρμάκων: απαραίτητη κρίνεται η μηχανοργάνωση των φαρμακείων με ενιαίο μηχανογραφικό σύστημα και η ηλεκτρονική διασύνδεσή τους με τα ασφαλιστικά ταμεία για την παρακολούθηση της κατανάλωσης φαρμάκων,

- ανυπαρξία ,μέχρι σήμερα, ανταγωνισμού σε επίπεδο τιμών μεταξύ πρωτοτύπων και γενοσήμων,

- έλλειψη κινήτρων για συνταγογράφηση γενοσήμων και

- σπατάλη στη χρήση των φαρμάκων εντός των νοσοκομείων ως αποτέλεσμα των ακατάλληλων για νοσοκομειακή χρήση συσκευασιών.

Το ΙΟΒΕ εκτός από την μηχανοργάνωση του συστήματος προτείνει η εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και ο καθορισμός μέσου κόστους θεραπείας να γίνεται ανά τύπο περιστατικού καθώς αυτό δίνει τη δυνατότητα για καλύτερο προγραμματισμό και επιτρέπει την ανίχνευση των περιπτώσεων υπερκοστολόγησης ή υπερσυνταγογράφησης ενώ εκτιμά ότι απαιτείται συνεργασία και συντονισμός όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων.

Το ΙΟΒΕ επισημαίνει και σε αυτή την έρευνα ότι η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα δεν συνδέεται τόσο με την αύξηση των τιμών των φαρμακευτικών προϊόντων, οι οποίες ρυθμίζονται από το κράτος, όσο με την αύξηση της κατανάλωσης φαρμάκων λόγω δημογραφικών και άλλων παραγόντων.

Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη δείχνει ότι ανεβαίνει κάθε χρόνο κατά 0,5 δισ ευρώ.

Το ΙΟΒΕ σημειώνει ιδιαίτερα ότι το μεγάλο πρόβλημα της εξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων είναι η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των πηγών και των στατιστικών δεδομένων της ελληνικής οικονομίας από τις ευρωπαϊκές αρχές καθώς παρουσιάζεται σημαντική απόκλιση των δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής και των στοιχείων που εστάλησαν στον ΟΟΣΑ. Σημειώνεται σε αυτό το σημείο οι η συνολική δαπάνη υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ελλάδα διαμορφώνεται σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα από αυτά της Ευρωζώνης αλλά σε αυτά τα νούμερα δεν περιλαμβάνονται τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές του που ανέρχονται σε περίπου 500 δισ ευρώ.

Η σύνθεση της δαπάνης υγείας στην Ελλάδα αφορά κατά 62,9% στη δημόσια υγεία και η ιδιωτική αποτελεί το 37,1% (ποσοστό που είναι πολύ υψηλό σε σύγκριση με παγκόσμια πρότυπα που έχουν εθνικό σύστημα υγείας και ως αιτίες γι΄ αυτό αξιολογούνται οι φτωχές υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος, οι παθογένειες του δημόσιου συστήματος, η αύξηση του επιπέδου κατανάλωσης, οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες κλπ).

Η συνολική φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας αποτελεί το 2,4% του ΑΕΠ με 1,6% στην Ευρωζώνη.

Σχετικά με τη δομή της τιμής των φαρμακευτικών προϊόντων στην ΕΕ των 27 και στην Ελλάδα προκύπτει ότι η λιανική τιμή με βάση το 100 δείχνει ότι στην ΕΕ ο παραγωγός εισπράττει το 64,2% και στην Ελλάδα το 62,1%, ο χονδρέμπορος στην ΕΕ παίρνει το 8,4% και στην Ελλάδα το 5,2% τα φαρμακεία στην ΕΕ το 20,9% και στην Ελλάδα το 23,6% και ο ΦΠΑ στην ΕΕ αποτελεί το 6,5% και στην Ελλάδα το 9,1%.

Σχετικά με τη νέα αγορανομική διάταξη του υπουργείου Οικονομίας για τον καθορισμό των τιμών φαρμάκων, το ΙΟΒΕ εκτιμά ότι δημιουργεί στρεβλώσεις η ρύθμιση που προβλέπει ότι ΄΄λόγω κατεπείγοντος και επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος που απαιτεί μεταβατική ρύθμιση με προσωρινή διαμόρφωση των τιμών χονδρικής πώλησης των φαρμακευτικών προϊόντων΄΄, οι τιμές υπολογίζονται βάσει επίπεδων μειώσεων στις τιμές των φαρμάκων, που αγγίζουν το 27%.
Πηγή: www.athina984.gr